Cruise Control staat voor de muzikale visie dat jij in je stoel achterover leunt en geniet van de reis terwijl we ons laten verassen door wat we onderweg beleven. Duitse, Japanse, Russische of Filipijnse artiesten, ze komen allemaal aan bod. De vooruitzichten voor iedere uitzending zijn: funky, jazzy, soulful, heavy, soms wat softy, exotisch of melodramatisch maar hier en daar altijd een beetje chaotisch.
Via mijn oom die vroeger DJ was, luisterde ik al vanaf mijn 4e naar Stevie Wonder, Tina Turner, Boston, BeeGees, John Miles, 10CC, The Tramps en zelfs Cliff Richard, Abba – ik hoorde alles wat hij proefdraaide. Uiteindelijk ontwikkelde zich gedurende de middelbare schooltijd mijn muzieksmaak toen ik Toto, The Doobie Brothers, Earth, Wind & Fire, The Jacksons, en vervolgens artiesten en bands als Yes, Christopher Cross, Luther Vandross, Shalamar, Level 42 en Maze met Frankie Beverly ontdekte. Naast Soul, Funk en melodische Rock ontstond, toen ik met 15 gitaar begon te spelen, mijn liefde voor Flamenco door Paco De Lucia, Jazz door George Benson en New Age door Andres Vollenweider. Als je dit alles bij elkaar in een bak met een mixer gooit en James Brown, Marcus Miller, Steve Gadd, Louis Johnson, George Duke, Bruce Hornsby, Michael McDonald en Kenny Loggins eraan toevoegt, heb je – zeg maar – de foundation van mijn passie. De openingsmelodie “Cruise Control” wordt geleverd door Bruce Hornsby terwijl het intussen bekend zal zijn dat de stem van Michael McDonald voor mij tot het ultieme soulgevoel behoort wat een zanger kan voortbrengen. Uiteraard zijn er meer fantastische bekende en (nog) niet bekende muziek iconen die in het programma de revue passeren.
Cruise Control(Peter Simon)
